Yang berusaha En. Rusli b. Hashim,
Pengetua SMK Teluk Kumbar 2, yang berusaha En. Mohd Yunus b. Mohd Yusof, PK
Pentadbiran, En. Ismail b. Hassan, PK HEM, Pn Faridah bt Mohd Daud PK
Kokurikulum, Kaunselor, Ketua bidang, Guru-guru yang saya hormati dan pelajar-pelajar
yang saya kasihi. Selamat pagi dan salam sejahtera.
Saya ingin mengucapkan terima kasih kepada pihak sekolah kerana memberi saya
kesempatan untuk berucap di sini sempena pelancaran Minggu Pendidikan Khas SMK TK
2. Objektif utama Minggu Pendidikan Khas diadakan ialah untuk meningkatkan kesedaran
masyarakat termasuk warga SMK TK2 tentang program Integrasi Pendidikan Khas
Bermasalah Pembelajaran agar mereka yang sesuai masuki program ini mendapat
akses kepada pendidikan yang sesuai dengan mereka. Objektif yang lain ialah
untuk meningkatkan persefahaman, kolaborasi dan kerjasama semua pihak yang
terlibat dengan PKBP supaya dapat meminimumkan
masalah dan memoptimumkan potensi pelajar PKBP. Sempena Minggu Pendidikan
Khas ini, pelbagai aktiviti akan diadakan seperti pameran, Tayangan Video
tentang kanak-kanak khas, pengenalan dan kuiz tentang jenis ketidakupayaan atau
cabaran yang dihadapi oleh pelajar PKBP ini serta sukaneka antara pelajar
aliran perdana dengan pelajar PKBP.
Pendidikan Khas Bermasalah Pembelajaran (singkatan PKBP atau PPKI) SMK Teluk
Kumbar 2 telah dimulakan pada tahun 2005. Kini PKBP SMK TK 2 sudah mempunyai 56
orang pelajar, 12 orang guru dan 4 orang Pembantu Pengurusan Murid atau
Teachers’ Aid. Dari segi kemudahan, selain dari bilik darjah dan stesen
pembelajaran, terdapat juga bilik masakan, bilik pengurusan diri bengkel
pravokasional dan satu Taman Pendidikan Khas untuk melatih pelajar dalam bidang
pertanian termasuklah penanaman sayur, fertigasi cili, penternakan ikan dan penanaman
cendawan.
Pelajar yang dikasihi sekalian. Dalam dunia kita ini terdapat insan yang
dilahirkan dengan ketidakupayaan tertentu atau kelainan upaya. Ada di antara
mereka tidak dapat bercakap atau berkomunikasi dengan sempurna, cepat lupa,
emosi tidak stabil, tidak dapat mempelajari kemahiran yang mudah, tidak dapat mengikuti
arahan, menunjukkan tingkah laku yang luar biasa atau aneh atau kurang senonok
dan sebagainya. Saya pasti mereka tidak meminta dilahirkan dengan
ketidakupayaan dan memang bukan kehendak mereka untuk berkelakuan sebegini.
Golongan yang bermasalah pembelajaran ini seperti juga insan lain
mempunyai hak untuk mendapat pendidikan. Hak ini diistiharkan dalam ”Universal
Declaration of Human Right 1948” dan diperkukuhkan oleh” The World Declaration
on Education For All” yang mana Malaysia turut menandatangani dan melaksanakan
pendidikan untuk golongan istimewa ini yang digelar sebagai pendidikan khas.
Bila sebut sahaja pendidikan khas, ramai orang akan ingat tentang mereka
yang bermasalah penglihatan, buta atau yang cacat pendengaran, pekak. Memang
dalam sejarah perkembangan pendidikan khas di Malyasia, ia dimulakan dengan adanya
sekolah pendidikan khas untuk 2 golongan ini seawal tahun 1920an lagi. Program
Bercantum Pendidikan Khas Bermasalah Pembelajaran hanya dimulakan pada tahun
1988. Program Bercantum Pendidikan Khas
Bermasalah Pembelajaran bermakna di dalam sebuah sekolah biasa, diwujudkan program
dengan kelas khas untuk mereka yang disahkan oleh pakar perubatan sebagai
mempunyai ketidakupayaan intelek tertentu. Salah satu sebab diwujudkan program
bercantum dan bukan sekolah pendidikan khas ialah untuk memudahkan mereka
diterima oleh masyarakat. Bah kata ”Tak kenal maka tak cinta”, jika masyarakat
mengenali mereka,maka lebih mudah untuk mereka diterima dalam masyarakat. Sekarang
program bercantum tersebut digelar sebagai Program Integrasi Pendidikan Khas
bermasalah Pembelajaran PKBP seperti yang terdapat dalam SMK Teluk Kumbar 2.
Seiring dengan FPK, falsafah Pendidikan Khas mempunyai matlamat yang
hampir sama iaitu:
”Pendidikan Khas di Malaysia ialah satu
usaha yang berterusan untuk melahirkan insan yang berkemahiran, berhaluan,
berupaya, beriman, berdikari, mampu merancang dan menguruskan kehidupan serta
menyedari potensi diri sebagai seorang individu dan ahli masyarakat yang
seimbang dan produktif, selaras dengan FPK”.
Mengikut Akta Pendidikan 1996, tempoh
pendidikan untuk pelajar PKBP tidak boleh kurang daripada tempoh minimum
pendidikan rendan atau menengah. Ini bermakna seseorang pelajar boleh berada di
sekolah rendah sehingga 12 atau paling maksima 14 tahun dan berada di sekolah
menengah dari 13 hingga 19 tahun.
Dalam peraturan-peraturan pendidikan(Pendidikan Khas) 1997, kelayakan
untuk memasuki program pendidikan Khas di sekolah-sekolah kerajaan dan bantuan
kerajaan adalah kanak-kanak berkeperlauan khas yang ’boleh dididik” dan
disahkan oleh suatu panel terdiri daripada pengamal perubatan, pegawai di
Kementerian Pelajaran dan Jabatan kebajikan Masyarakat. Mengikut Jabatan
Pendidikan Khas, kategori kanak-kanak PKBP termasuklah mereka dengan Sindrom
Down, autisme ringan, Attention Deficit and Hyperactive Disorder, terencat akal
minimum dan mereka yang bermasalah pembelajaran spesifik seperti disleksia.
Dalam peraturan-peraturan pendidikan(Pendidikan Khas) 1997 juga
dinyatakan bahawa ”Dalam melaksanakan kurikulum Pendidikan Khas, guru-guru
boleh mengubahsuai kaedah atau teknik pengajaran atau pembelajaran, masa bagi
aktiviti dan susunan aktiviti, mata pelajaran dan bahan bantu mengajar bagi
mencapai tujuan dan matlamat pendidikan khas”.
Bagi PKBP SMK TK2 selain dari matapelajaran akademik seperti BM, BI,
Matematik, Sains dan Kemahiran hidup, aktiviti-aktiviti lain juga dilakukan
untuk membantu mengembangkan potensi pelajar PKBP mengikut tahap keterfungsian
mereka. Bagi golongan yang berfungsi tinggi, fokusnya ialah supaya mereka dapat
mencapai kelulusan akademik seperti pelajar lain contohnya ialah pelajar yang
terdapat dalam program inklusif. Bagi pelajar yang tidak dapat diinklusifkan,
mereka dilatih kemahiran vokasional seperti membuat kraf tangan, menanam sayur,
cendawan, mengendalikan jual beli agar mereka juga dapat bekerja dan berdikari
seperti pelajar normal yang lain. Pelbagai aktiviti dan program seperti lawatan
sambil belajar dan program terapi renang dan boling juga diadakan untuk meningkatkan
kesan pembelajaran dan juga meningkatkan sosialisasi dan perkembangan kesihatan
fizikal dan mental pelajar.
Rupa paras pelajar PKBP tidak banyak berbeza dari pelajar aliran perdana
sehinggakan ramai orang susah faham kenapa kita perlu memberi layanan yang
berbeza tetapi peluang yang sama kepada mereka. Meskipun guru, ibu bapa dan
mereka sendiri telah mencuba sedaya upaya, mereka masih tidak dapat mencapai
tahap seperti orang normal yang lain kerana dilahirkan dengan ketidakupayaan.
Mereka memerlukan toleransi dan persefahaman orang lain. Berteraskan kepada
pemahaman itu, marilah kita bersyukur dan menghargai apa yang kita ada. Jangan
sis-siakan anugerah Tuhan. Berusahalah bersungguh-sungguh. Sekian, terima
kasih. Ditulis oleh Pua Yoke Fang
